Zaprzeczają codziennemu doświadczeniu .

Tak.

Zawsze z tego powodu miałam kłopoty z polonistkami. Bo one były po polonistyce, a ja do dziś jestem dzieckiem Czeladzi.  Tej dawnej. .bo to co tam dziś dominuje graniczy z satanizmem właśnie. 

.

Dupa, Jasiu, karuzela....

warto przypomnieć, że w tym czasie co "Boską Komedię" Dante pisze "De monarchia", traktat polityczny opisujący idealne cesarstwo, w domyśle rzymsko-niemieckie. Tak na szybko, we Florencji istniały wtedy stronnictwa gwelfów - propapieskie i gibelinów procesarskie, (po stracie znaczenia gibelinów, gwelfowie podzielili się na frakcje).  De Monarchia jest przetłumaczona na polski, podobnie jak "Historie Florenckie" Makiawela, ale ta druga lektura jest trudna, bo w jednym roku kilka razy zmieniają się sojusze między miastami włoskimi i wewnątrz nich i tak w kółko przez setki stron.

ps.

po tytule spodziewałem się opowieści o głównych ośrodkach powojennej polskiej literatury: Giedroyciu i Iwaszkiewiczu  

Wędrowni trubadurzy się chyba sprawdzali w roli szpiegów 

.

A ten, który widać to niby jaki jest? Nienormalny?

Pamiętak Pan czy się zajmowało Pańskie 9letnie dziecko? przez 12 mesięcy tego rocznika? Ja mam wrażenie, że w ostatniej koejności płcią przeciwną.  

http://szkolanawigatorow.pl/panel/kontakt

Kupuje Pan książki  W internetowej księgarni ?

Proszę obejrzeć tamtą stronę uważnie 

.

Dzięki wielkie. Ale niech się Pan spróbuje skontaktować na priv na tej stronie pod gabriel_maciejewski. Normalnie dupa jasiu karuzela.

Wpiosujesz coryllus i działa.

Dzięki.

Dzisiejszy tekst koresponduje z wczorajszą notką betacoola o Freddy'm.

Gwiazdą rocka zostaje się chyba tak samo, jak w XIII-wiecznej Florencji poetą.

w wieku XIII< XIV czy XV i ze dwa wieki jeszcze, chętnych do uprawiania poezji nie było zbyt wielu. Poeta musiał się gdzies "przytulić", aby mu ktos zechciał zapłacicćza utwory rymowane.

Z likwidacjaątzw. analfabetyzmu nadprodukcja piszących i podaz utworów literackich była już tak duża, iż zagadnienie tajnych stowwarzyszeń i wykotrzystywania talentów literackich w ich ramach do rozmaitych celów może mieć zastosowanie do paru procent wierszokletów. Bo przecież ich ogół przymierał głodem. A literat głodem może przymierać wyłącznie dla idei (idee fixe). Gdy zaś który nie zdążył zemrzeć z głodu, to marł na suchoty ewentualnie  z przepicia, albo z obu tych powodów jednocześnie. I tylko parę procent znajdowało "drugi etat" , pracując na froncie ideolo (l'agent influence).

Zgadza sie ,talent to jedna z form relacji z Bogie. Ale nie dzielenie się nim z innymi jest grzechem.. A ta banda zdeprawowany osobników,oszustów ,wszystko robi ,zeby talent sie nie przebił do większej liczby osób.. Talent w tym dobrym slowa znaczeniu to jest pokora ,nie ma w sobie bezczelności to co mają  degeneraci.

>>> Oto fragment:

Powróćmy zatem do układu sonetów i pieśni w Astrophil and Stella Philipa Sidneya. Tak sonety jak i zwrotki pieśni zawierają nieprzerwaną sekwencję 63 sonetów względnie strof. Po 63 sonetach otwierających cykl umieszczona została dziewięciozwrotkowa pieśń oraz sekwencja dziewięciu sonetów. Stąd zarówno sonety jak i pieśni podzielone są tak samo, na 63+9+36=108 jednostek. Stosunek 63/36 względnie 7/4 odnajdujemy między innymi w Boskiej komedii Dantego, w której Beatrycze ukazuje się po raz pierwszy w Czyśćcu XXX63 czyli dokładnie w połowie 64 pieśni Boskiej komedii, którą poprzedzają 63 pieśni (razem z pieśnią wstępną) po niej zaś następuje jeszcze 36 pieśni. Środkowa z 11 pieśni zawartych w Astrophil and Stella, pieśń szósta, zawiera dziewięć strof, to jedyna pieśń , której zwrotki składają się z sześciu wersów po sześć sylab. Środkowa zwrotka tej pieśni, czyli piąta z dziewięciu, stanowi 134 jednostkę cyklu, jej środek odpowiada zatem proporcji 133,5. W ten sposób precyzyjnie wyliczony środek szóstej, środkowej pieśni przypada na punkt złotego podziału 216 jednostek cyklu (216/ φ = 133,498)

I dalej:

Niewykluczone, że Jan Kochanowski w podobny sposób oznaczył złote cięcie w drugiej księdze swoich Fraszek, zawierającej dokładnie 108 epigramatów. Złoty podział przypada w niej dokładnie na fraszkę „O proporcyjej”, która zawiera wprawdzie sprośny żart, lecz dzieli 108 epigramatów „Ksiąg wtórych” według złotej proporcji na 67 i 41 epigramatów (108/ φ = 66,749) <<<

Wydaje mi się, że powyższy fragment zawiera kod pozwalający na szyfrowanie i odczytywanie. Dobrze byłoby jeszcze zbadać metrykę wierszów. Ale tym powinien się zająć kryptolog z całym swoim zapleczem narzędziowym. Geniusz dawnej poezji zawsze polegał na metrum i na regularnej budowie utworów. Potem byłoby jeszcze ciekawsze zbadać recepcję różnych utworów w nietypowych środowiskach. Ta recepcja na pewno ma swoją regularność. To jest genialne! Sadzić las a w tym lesie umieszczać liście, którzy tylko wtajemniczenie potrafią rozpoznawać. To są nieoczekiwane przestrzenie badawcze!

W każdym bądź razie intuicja Coryllusa jest błyskotliwa i frapująca. Nigdy bym na to nie wpadł. Już dla niej samej warto twórczość poetycką niektórych znanych poetów szczególnie forsowanych przez różne akademie i wpływowe środowiska oddać kryptologom - w najgorszym wypadku będziemy wiedzieli, że nie tędy droga. Myślę, jednak, że żadna poważna instytucja na odkrycie a już na pewno nie na spopularyzowanie tych sekretów nie pozwoli. Nie po to pewne rzeczy się ubiera w wymyślne stroje aby teraz miały być gołe i do oglądu dla każdego.

Kluczem jest tutaj dziewiątka. Właśnie niespodziewany kontekst wskazuje na to, że dziewięć nie jest cyfrą przypadkową.

Co do Jana Kochanowskiego, to szykuję o nim spory tekst.

Myślę, że będzie ciekawym uzupełnieniem do "Baśni polskich" i do baśni serwowanych przez rodzimą humanistykę. To chyba będzie prawdziwa bombka na torcie.

"Czytanie jej to udręka, gorsze jest chyba tylko czytanie książek Marii Janion. "

Maria Janion to ta krytyk [krytyczka?] literacka, ktora sie z uznaniem wypowiadala sie w swoim czasie o wystepach tych mlodych awangardzistow w Gdansku, ktorzy oddawali stolec na scenie i tarzali sie po ziemi. Tak przynajmniej wynika z notki betacoola o gdanskej alchemii.

Krytyk literacki to obok psychologa i pracownika opieki spolecznej jeden z kilku jezdzcow owej apokalipsy zwanej socjalizmem. Na tym pokladzie ktory sie specjalizuje w zatruwaniu umyslow i dusz.

Wiele interesujących kwestii na zawsze pozostanie poza naszym zasięgiem, a wynika to wprost ze skrzywionego obrazu przeszłości jaki wtłoczyła nam w głowy tak zwana humanistyka, czyli pokolenia systemowo wychowywanych oszustów, którzy udawali naukowców.

No cóż mam powiedzieć, jak tylko to, że Opatrznosc uratowała mnie przed tymi humanistami. Ciekawe, że nawet dzisiaj o tym, co właśnie przytoczylem, przeszlo mi przez myśl.

Bo jak oszukamy jest ten kraj tutaj, gdzie emigrowalem. To się doprawdy w głowie nie mieści. Tutaj całość to fikcja, poza Walią i Szkocją. Oczywiście tym, co tam zostało, bo jednak zostało. Inny duch tam jest, wystarczy. I są ślady walki z Anglikam, a moje serce się raduje to widząc.

Może Pan Szczech wygłosiłby kiedyś jakiś wykład? Nie w tym roku raczej, bo miejsca już zajęte, ale później...

Ja mam wrażenie, że ukrywanie informacji istotnych w tekście jawnym i łatwo dostępnym szło od poezji do astrologii.

Pitagoras, orficy...

Zgadza się, większosć szpiegów Walsinghama to homoseksualiści, od Sidneya, po Bacona Antoniego.

Jednak, uważam, że poezja podobnie jak dramaty Szekspira służyły głównie propagandzie (Jak Spencera czy Sidneya właśnie), ewentualnie do wysyłania złośliwości o podłożu politycznym (np. pojedynek na poematy Kochanowskiego i Desportesa).

W pewnym sensie "szyfrowały" zakazane treści, jak własnie homoseksualizm, a wtajemniczeni wiedzieli o co chodzi. Ale prawdziwe szyfrowanie informacji (w tamtych czasach) odbywało się w listach i ewentualnie pracach "naukowych" o magii, astrologii - głównie dr Dee.  James Reeds odkrył już wzór matematyczny używany przez dr Dee do konstruowania tabel z liczbami i rozszyfrował algorytm kodów sekwencji liczbowych w księdze Sojga. Ale wciąż tajemnicą jest relacja tych kodów do konkretnych słów.

Ja nie podejrzewam Dantego czy innych poetów, o szyfrowanie bieżących wiadomości w ich utworach. To mijałoby się z celem. To byłaby olbrzymia i zbędna dysproporcja między nakładem a efektami. Ale wtajemniczeni zwolennicy stronnictwa, w którym uczestniczył mogliby w jego dziele odczytać klucz szyfrujący wiadomości lub np. instruktaż dotyczący przekazywania wiadomości. 

W utworze może być ukryty wzór, którego odczytanie jest możliwe przez inicjację czyli pokazanie jak szukać. 

Najprawdopodobniej. Pytanie, czy tradycja inicjacji i tych samych kodów jest kontynuowana.

Po co zmieniać coś, co się świetnie od wieków sprawdza.

Dawno temu kupiłem na działkę, do czytania, Iliadę Homera. Twarda oprawa, złocone inkrusty. Książka jest cały czas w sławojce, ogólnie dostępna. Ogródki działkowe RODOS (Rodzinne Ogródki Działkowe Otoczone Siatką). 

Pierwsze wersy, strofy, przebrnąłem, utknąłem jdo dziś na opisie jędrnych łydek wojów... 

I tak trwam :) 

Od dawna w muzyce pop /rock/ istnieje przekaz podprogowy. Np. "zabij się". To ułatwiają maszyny nagrywające i przekazujące. Trzeba tylko chcieć to robić. 

Bombowy tekst! +! 

Mój ulubiony wierszyk Bursy:

Ja chciałbym być poetą

Ja chciałbym być poetą
bo dobrze jest poecie
bo u poety nowy sweter
zamszowe buty piesek seter
i dobrze żyć na świecie

ja chciałbym być poetą
bo byczo u poety
bo u poety cztery żony
a z każdą dawno rozwiedziony
a ja lubię kobiety

ja chciałbym być poetą
może mnie przecież przyjmą
bo dla poety zakopane
nie trzeba wcześnie wstawać rano
a wstawać rano zimno

bo fajno jest poecie
nie musi w biurze ślipić
i fuk mu cała dyscyplina
tylko gitara i dziewczyna
i złote gwiazdy liczyć

i mylić się i liczyć
i liczyć wciąż od nowa
na ziemi w drzewie i błękicie
trudnego szukać slowa

i gniewać się i martwić
bo ciągle jeszcze nie to
i ciągle baczyć ciągle patrzeć
ja nie chcę być poetą

Andrzej Bursa

http://okruchyzzycia.blox.pl/2007/09/Ja-chcialbym-byc-poeta.html

A tak ślicznie to spiewa dojrzały Leszek Długosz:

https://www.youtube.com/watch?v=Dlnc2gp8ig0

Wybacz, Gabrielu, musiałam do tego w sumie ciężkiego Twojego tekstu /znaczy -  w istocie nieprzyjemnego i odzierającego ze złudzeń, jak to masz w zwyczaju :)/ dodać nieco krotochwili. 

Tro chę sie "naczytałem" na temat kabały i kabalistów. W rezultacie jestem zdania, że to był rodzaj "sztuki dka sztuki".

W dowolnych proporcjach  można doszukiwać się jakichś paraleli, a następnie  dorabiać do nich, najlepiej "tajemnicze" albo i "złowrogie" znaczenie.

To jakby odmiana astrologicznych horoskopów, nierzadko przecież wyrafinowanie pomysłowych, acz wszystkie one są
należa do kategorii bytów imaginacyjnych.
 

Niby tak, ale bez tej ciekawości nie opanowalibyśmy ognia, to tak na początek odkryć i wynalazków. Pozdrawiam.

Tak, w renesansie ruszyły drukarnie i to pierwszy wiek tak masowej komunikacji i wyjątkowego zainteresowania „piszących”, którzy zazwyczaj byli na służbie, szyfrowaniem. W 1563 włoski kryptolog Giambattista della Porta (przy okazji, okultysta, uczony, dramaturg) opublikował dzieło o kryptografii, w którym opisał szyfr zastępczy, działający od starożytności i inne wynalazki.

Gdzie mądry człowiek ukryje liść? W lesie. A gdy nie ma lasu? To mądry człowiek aby ukryć liść musi ten las zasadzić.

Sun Zi "Sztuka wojny"

https://layah.org/uniwersytet/kundalini-tantra/numerologia-gematria-imion-i-nazwisk-oraz-nazw-miejscowosci

i to potwierdza tezy

utajnione formy/sposoby komunikacji, sposoby raportowania danych oraz tworzenie wachlarza interpretacji na każdą okoliczność i na każdy temat- ot, piedestał dla wybranych

No właśnie do tej pory wiadomo, że niewiele wiadomo, ale....

Wiadomo na jakie części jest podzielony – od astrologicznej, botanicznej, po przepisy. A co do łamania szyfru, wszyscy się do tej pory nie dawali rady, nawet komputerowe algorytmy się poddawały. Bo nie wiadomo było do jakiego języka kodować (ani hebrajski, ani angielski, ani nawet chińsko-tybetański ;). Były teorie, że manuskrypt podrobił sam Wojnicz (ale tego nie udowodniono), że jest dziełem kilkunastoletniego Leonardo da Vinci.

Ostatnie rewelacje podają, że to staro turecki liniowymi hieroglifami, ale tak jak one brzmiały fonetycznie, a nie jak były zapisywane. Turecka grupa (inżynier i jego synowie, naukowcy) twierdzą, że rozszyfrowali już 30% manuskryptu. Lisa Fagin Davis z Medieval Academy of America, - która podważała poprzednie teorie, w tym przypadku twierdzi, że to pierwsze podejście dekodowania, które jest spójne, a wyniki sensacyjne.

Zobaczymy.

Nie dostrzegam większego sensu w doczepianiu kolejnych wagoników do tej interpretacyjnej karuzeli, oczywiście za wyjątkiem potrzeb  związanych z  eksploatowaniem  tematu w celu "marketingowym".