Kilka "smaczków" z Wiki, które pozostawię bez komentarza:

W stosunku do literackiego pierwowzoru Wajda poczynił poważne zmiany. Reżyser zachował wprawdzie demoniczny portret przemysłowej Łodzi z powieści Reymonta, ale również złagodził antysemicką wymowę pierwowzoru literackiego. Nie uchroniło to filmowej "Ziemi obiecanej" przed krytyką ze strony amerykańskich Żydów, którzy nie dopuścili filmu do rozpowszechniania kinowego w Nowym Jorku i Los Angeles. Równocześnie film Wajdy nie ustrzegł się krytyki w Polsce, gdzie reżyserowi zarzucano, iż znacząco zmienił on treść oraz zakończenie powieści i ukazał głównego bohatera w negatywnym świetle. Późniejsze analizy filmu jednak dowiodły, że film stanowił krytykę nie tyle konkretnej narodowości, ile niszczycielskiej siły pieniądza jako bodźca do przemian kapitalistycznych na ziemiach polskich. "Ziemia obiecana", ze względu na swój ekspresyjny i turpistyczny ton, została uznana przez część krytyków za filmowe arcydzieło. Ów status filmu Wajdy potwierdził plebiscyt Muzeum Kinematografii w Łodzi z 2015 roku, w którym Ziemia obiecana zajęła pierwsze miejsce na liście najlepszych filmów polskich wszech czasów.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Ziemia_obiecana_(film_1974)

Prawda?

"Smaczki" oskarowe:

Okoliczności nominacji do Oscara

W wytycznych dla cenzorów znalazła się jeszcze rekomendacja, aby właśnie "Ziemia obiecana" reprezentowała Polskę na międzynarodowych festiwalach: „Zarówno dla widza krajowego, jak i zagranicznego, dla którego nazwisko Wajdy jest znaczącą rekomendacją, film jest dobrą lekcją o naszych racjach”. Konsekwencją tej rekomendacji było zgłoszenie filmu Wajdy jako kandydata do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego. W marcu 1976 roku "Ziemia obiecana" znalazła się w ścisłej czołówce filmów nominowanych do tejże nagrody. Film "Ziemia obiecana" był czwartym nominowanym w historii tej nagrody i tej kategorii polskim filmem, po wcześniej nominowanych filmach: "Nożu w wodzie" (1963) Romana Polańskiego, "Faraonie" (1966) Jerzego Kawalerowicza i "Potopie" (1974) Jerzego Hoffmana.

Począwszy jednak od negatywnej recenzji opublikowanej we francuskim piśmie „Le Monde”, która poprzedzała premierę filmu w Stanach Zjednoczonych, za "Ziemią obiecaną" ciągnęła się zła fama jako utworu o rzekomym przesłaniu antysemickim. Amerykańscy dystrybutorzy nie wprowadzili filmu do kin ani w Nowym Jorku, ani w Los Angeles. Z antysemityzmu dziennikarze czynili główny temat konferencji prasowej w Los Angeles. Jeden z tamtejszych dziennikarzy, ostro krytykując film, miał powiedzieć reżyserowi: „Ja wcale nie muszę oglądać tego filmu, wystarczy, że przychodzi z Polski”. Caryn James na łamach „The New York Timesa” określiła Lucy Zuckerową jako „szczególnie odrażającą i żarłoczną”. Izraelski historyk Omer Bartov po latach również uznał film za „odrażający”, a choć powstrzymywał się od nazwania Wajdy antysemitą, zarzucił mu zbyt wierną adaptację powieści, pozbawioną odniesień do niszczycielskiej Zagłady Żydów podczas II wojny światowej. Zarzuty te sprawiły, że "Ziemia obiecana" miała problemy z dotarciem do międzynarodowej publiczności; ostatecznie na 48. ceremonii wręczenia Oscarów, która odbyła się 29 marca 1976 w Los Angeles statuetkę dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego przyznano radzieckiemu utworowi "Dersu Uzała" (1975) w reżyserii Akiry Kurosawy jako filmowi „nieobrażającemu niczyich uczuć”. Kontrowersje wokół "Ziemi obiecanej" reżyser komentował następująco: „Zrozumiałem wtedy, że tragicznego spadku po zagładzie Żydów na polskich ziemiach nie może skwitować żaden film, a już z całą pewnością nie polski. [...] Żydzi w USA nie chcą się wywodzić od tych bezwzględnych w interesach twórców "Ziemi obiecane", oni raczej wolą pochodzić od sympatycznego "Skrzypka na dachu”.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Ziemia_obiecana_(film_1974)

To organizacje dyskretne.Czy została zaproszona ? Nie dowiemy się tak  łatwo. Maria z mężem głęboko fascynowała się wolnomularstwem, chcieli pozyskać dla "ruchu" ks. Blizińskiego.Trzeba byłoby ułożyć i rozwiązać wielopoziomowy sylogizm.

"Zalinkuję" jeszcze raz Wajdę jak opowiada jak mu ten film zaoorali. 

https://www.youtube.com/watch?v=CzymgTPg1Cc&ab_channel=Rafa%C5%82Ziemkiewicz

Zacytuję  (mimo wszystko) Kutza o Wajdzie:

(...) Wajda do geniusz od wysysania cudzych miodów - i tyle. Ale jak by powiedział Kisiel talent ogromny (... )

(...) nie umie istnieć bez cudzej inspiracji, a własciwie musi ona pochodzić skadkolwiek w zależności od potrzeby. Może to być obraz , cudze dokonanie, wyczytana myśl lub konkretna opinia, nawet przypadkowego człowieka. Jeśli cokolwiek mu się udaje to przez wysiłek innych. Umiał świetnie dobierać wsółpracowników. (..) pracując dla niego łatwiej dochodzili do swoich karier (... )

No,  nie  moze  byc  !!!

Pieszczoch  zydokomuny  "polskiej"  ZDRUZGOTANY  KRYTYKA  zydokomuny  amerykanskiej...  normalnie  kwadratowe  jaja  !!!

Biblionetka.pl 

Ziemia obiecana jest więc zestawem nieprawdopodobieństw, z których ma wyniknąć jakaś nauka." I wynika, nie osiągniesz sukcesu, jak nie zniszczysz wszystkiego wokół siebie, czyli w wolnym tłumaczeniu "po trupach do celu". To był początek drapieżnego kapitalizmu na ziemiach polskich (realia dużo gorsze), może stąd te nieprawdopodobieństwo zdarzeń. Reymont czytelnika nie chciał za bardzo straszyć,  a może i nauczyć?

Wajda uparcie ciągnął wątek ziemiaństwa jako klasy zbędnej i szkodliwej dla postępu. Choćby w Pannach z Wilka.

...ale również złagodził antysemicką wymowę pierwowzoru literackiego.

Artur 'Atze' Brauner przekazał muzeum właściwemu, w budynku nie z tej ziemi w mieście Berlin, relikwie z bojowego szlaku filmowego.

...Brauner's cinematic exploration since the 1980s addressed the persecution and murder of European Jewry in collaborations with notable directors such as Andrzej Wajda, István Szabó, and Agnieszka Holland.

To jednak pokazuje mentalność a w zasadzie też naiwność środowiska salonu i to, że można nimi manipulować do woli.  Nie wydaje mi się, że w tym fragmencie Wajda nie mówił szczerze. No chyba że się mylę. Dzisiaj jest gorzej nawet bo środowisko lepiej wyczuwa "z której strony kromka jest posmarowana" jak mawia klasyk.  Tym bardziej skandaliczne jest wlewanie pieniędzy na antypolskie produkcje na koszt polskiego podatnika.

Tak...

...  dzisiaj  znacznie  lepiej  te  "nasze  rzadowe  i  okolorzadowe"  BARANY  wyczuwaja  "z  ktorej  strony  chlebek  jest  posmarowany"...

...  no,  ale  jest  internet,  jest  CORYLLUS...  i  troszke  udalo  sie  Polakom  pojezdzic  po  swiecie,  chocby  "na  zmywak"  do  Londynu  czy  innego  Paryza,...  a  podroze  ksztalca,  oj  ksztalca  !!!

"Drapieżny kapitalizm" ? a może drapieżna natura? silny pokonuje słabszego, sprytniejszy głupszego, wyrachowany naiwnego, a na końcu zorganizowany żyd samotnego goja... 

Film to dno tak jak i reżyser. Nie da się tego oglądać. Fakt, że go żydzi zablokowali żydkowi daje nadzieję - może jednak nie są tak mądrzy zorganizowani sprytni i solidarni jak się im wydaje.

Jedno trzeba im przyznać -TRADYCJA, SOLIDARNOŚĆ, SIŁA !  - i porządek bo jak widać kobiety wiele tam do powiedzenia nie mają...

https://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2021-01-31/pogrzeb-ultraortodoksyjnego-rabina-mimo-lockdownu-przybylo-ponad-10-tys-osob/?fbclid=IwAR0l3Nzh0jZ3sRC4yhVMCJqT2tdITu4yOIfTXmVLIqM5_kXTvSUgD_h5CjA

"Fakt, że go żydzi zablokowali żydkowi daje nadzieję - może jednak nie są tak mądrzy zorganizowani sprytni i solidarni jak się im wydaje."

Nie daje żadnej nadziei, cała historia żydów to opis ich wzajemnych bratobójczych i zdradzieckich  walk między sobą o władzę. Gdy trzeba,  także zawierali sojusze z gojami, dopóki mogli się im przydać.

Jestem właśnie w trakcie odsłuchiwania "Ziemi obiecanej" z audiobooka i przy tej okazji sięgnałem również po film, który oglądałem jeszcze jako dziecko (czyli w czasach gdy nie dało się "dzieła" wyświetlić z komputera jak dzisiaj). Z dawnych czasów zapamiętałem głównie Bum Buma, śmierć Kesslera oraz Madę. I tu chciałbym się odnieść do notki gospodarza. Postacie kobiece w tym filmie to jest po prostu gwałt na książkowym oryginale. Mada u Reymonta to trochę zachukana, trochę naiwna ale w rzeczywistości inteligentna i pełna wdzięku dziewczyna, którą pomiata psychopatyczny braciszek. Wybór do tej roli pani Dykiel to po prostu masakrowanie postaci. Do tego sama aktorka odgrywa swoją rolę jakby była lekko upośledzoną przekupką na rauszu. Kalina Jedrusik była prawie piętnaście lat starsza od Olbrychskiego i to w filmie widać w sposób bardzo niekorzystny. Książkowa Lucy nie była też tak wyuzdana, żeby się gzić w powozie (w końcu woźnica chyba ślepy ani głuchy nie był i mógł taka informację nieźle sprzedać). Nehrebecka gra jakby była starszą siostrą Karola Borowieckiego... Mimo, że rocznikowo jest młodsza.

Ponadto, śmierć Trawińskiego - groteska. Seweryn gra jak kawał drewna. Niemniej, dla Olbrychskiego, Pszoniaka (scena wytrzeźwiania - cudo) i kilku postaci drugoplanowych, wciąż warto obejrzeć. Na tle obecnych produkcji to nadal jest arcydzieło polskiej kinematografii.