Najwyraźniej tak, skoro ludzie tacy jak Szczerba czy też Joński, nie wiem który dokładnie, bo ich nie odróżniam, wymachują flagami UE na placu Rustavelego w Tbilisi i cytują prezydenta Kaczyńskiego.  Jednocześnie inni ludzie, popierający Tuska, dokonują prowokacji pod pomnikiem smoleńskim, w każdy 10 dzień miesiąca. Skąd taki rozstrzał emocji? To jest rzecz nie do uniknięcia w czasie wojny domowej. To znaczy w jej fazie propagandowej, a nie kiedy już strzelają. Każdy wyraźny znak, symbol, sytuacja, postać, są ważne i należy je, że się tak wyrażę, skroić. To znaczy oderwać od kontekstu i przerobić na narzędzie propagowania własnych idei. I dla Szczerby, czy też Jońskiego – nie wiem, bo nie odróżniam – Lech Kaczyński jest bohaterem UE, który chciał wciągnąć do tej organizacji Gruzję. Można go cytować i powoływać się na niego, jednocześnie zwalczając zwolenników i brata Lecha Kaczyńskiego w kraju.

Czy to jest dobra metoda? Z moralnego punktu widzenia fatalna. Tak się zachowują ostatnie szmaty i fajansiarze. Tacy w dodatku, którzy mają pozwolenie „samej góry”. I świadomi są bezkarności. Pokusa by odrywać słowa, czyny, dokonania, od osób i próbować je przedstawiać w innych kontekstach jest silna i znajduje wielu naśladowców. Tym więcej im więcej w szeregach zwalczających się stron mam ciężkich idiotów, którzy znaleźli się tam wciągnięci przez rodziny lub organizacje do których należą, po to, by tworzyć tak zwaną massa tabulettae. Wojna bowiem to również zaplecze i na tym zapleczu mają być sami swoi, którzy wspomagają liderów. Czym? No za bardzo nie widać czym i stąd pomysł, by posiłkować się zasobami przeciwnika. Jest jeszcze kwestia taka, że partia idąca do zwycięstwa musi zagospodarować wszystkie obszary znaczeń i nie zostawić przeciwnikowi niczego. Dlatego nigdy nie rozumiem uwag pod moim adresem, że piszę niezrozumiale. To jest, po pierwsze, nieprawda, bo piszę niezrozumiale tylko dla idiotów. Po drugie czynię tak specjalnie, żeby mi jeden z drugim czegoś nie podprowadził i nie wymachiwał tym potem, jako swoim. Choć przecież i tak nie mogę tego uniknąć. Ot, choćby ostatnio, ktoś tu zalinkował pogadankę jakiejś pani z katolickich mediów, o nachalnie semickim wyglądzie, która popisywała się wiedzą na temat herezji katarskiej, powołując się przy tym na Ziemkiewicza, który ani nic o tym nie napisał, ani pojęcia o tym nie ma. To jednak nie przeszkadza nikomu, a najmniej katolickim mediom, które są po to, by utrzymać na pozycjach i w pionie różnych poważnych publicystów. Tylko oni bowiem mogą wypowiadać się w kwestiach, powszechnie uznanych za atrakcyjne i ważne dla publiczności. Ma to związek z mechanizmami promocyjnymi które działają w sieci i wyklucza – poprzez namolne powielanie kłamstw i przeinaczeń – rzeczywiste konteksty słów i ich autorów. No, ale z obecności Ziemkiewicz a w mediach i jego słodkiego pierdzenia, to akurat powinniśmy się cieszyć, bo on jest nasz i dobrze gada. Całe szczęście z tego co do niego dociera rozumie może 30 procent, więc ani on sam, ani dodani mu do pomocy w lansie ludzie za wiele złego zrobić nie mogą.

Mechanizm ograniczania kontentu kolportowanego w sieci, przez wybranych ludzi, jest jednak dobrze widoczny i groźny. Nie tylko dla PiS, które próbuje sobie z tym radzić za pomocą Karola Nawrockiego i jego nowej rzeczniczki prasowej, ale także dla takich jak my. Jeśli bowiem czołowi publicyści rozumieją 30 procent przekazu, a to jest, jak sądzę wariant optymistyczny, to – aby ich utrzymać na pozycjach – należy ten kontent zubażać ile sił. Czym się tłumacząc? Tym co zwykle – niedojrzałością publiczności. – Chodzi o to panie, żeby proste ludzie zrozumieli. Do tego dochodzi wspomniana na początku kradzież znaczeń czyli eksploatowanie nie swojego kontentu. Dlaczego nie można po prostu zająć się rozbudowywaniem obszarów znaczeń i kolportażem innych, atrakcyjnych treści? Bo to podważa pozycję bojowników o prawdę, których, na nasze nieszczęście, musimy oglądać i utrzymywać od trzydziestu już lat, wierząc, że są niesamowicie atrakcyjni pod każdym względem.  No i sytuacja ta tworzy nowe hierarchie. Tych zaś ma nie być. Bo wtedy mistrzowie mogliby przestać zarabiać, a do tego jeszcze stracić całą publiczność.

Teraz dwa przykłady – jeden z podwórka, a drugi z Internetu. Każdy, kto miał do czynienia na podwórku z tak zwanym opresyjnym środowiskiem rówieśniczym, wie, że nie ma sensu z nimi konkurować, brać udziału w zawodach, które oni organizują i bawić się w tej samej piaskownicy. Trzeba wziąć za rękę najładniejszą koleżankę, którą ta banda wystraszyła i zaproponować jej jakąś inną, atrakcyjną zabawę. Względnie samemu postarać się o jakiś atraktor. Kiedy opresyjne środowisko rówieśnicze będzie próbował podważyć jego atrakcyjność, można ich spokojnie wyśmiać. Gorzej jeśli będą chcieli atraktor połamać, wtedy należy wezwać starszego brata. W każdym razie nie wolno konkurować w zawodach, które od początku do końca są oszukane.

Teraz przykład z Internetu. Przez trzydzieści lat wszystkie telewizje puszczały występy kabaretów, które drwiły nieludzko z prezydenta Kaczyńskiego, z jego intencji, dobrej woli, nawyków, pokazując go jako gamonia i leszcza, nie radzącego sobie właściwie z niczym. To był, mam wrażenie, warunek, który należało spełnić, by dostać pozwolenie na występy. Ludzie w tym obrzydliwym procederze przodujący, nie zauważyli nawet gdzie się znaleźli. Mają dziś po 50 lat, a „uczeni radzieccy” właśnie wymyślili i udoskonalili sztuczną inteligencję. Ona może nie wymyśli prochu, nie napisze wielowątkowej powieści z serią zaskakujących point, ale z Tuska szydzić będzie lepiej niż te dziadowskie kabarety z Kaczyńskiego. Przy okazji wyszło na jaw, że ludzi popierających PiS jest znacznie więcej niż tamtych i oni sobie z tą elektroniką radzą lepiej. No, a sam Tusk i jego ludzie znaleźli się na pozycji, kiedy uśmiech zamiera im na ustach, albowiem naród do którego przemawiają okazał się być nieco inni niż przewidywali. Machina zaś propagandowa trzyma się na Giertychu i jego farmach trolli. Bo przecież nie na Trzaskowskim.

Codziennie w sieci puszczane są przeróbki starych filmów, w których najbardziej komiczne postaci przerobione są na Tuska i Kierwińskiego. W tym czasie Szczerba, albo Joński, nie wiem, bo ich nie odróżniam, z całą powagą macha flagą UE w Tbilisi. Nadszedł więc sprawdzian powagi władzy. Czy Tusk to rozumie i czy wie, co się stanie, jak przekroczy rubikoń wyznaczony kiedyś w dzień sześciu króli przez Ryszarda Petru? Na więcej niż 30 procent pewien jestem, że nie wie.

Proszę Państwa, wyjeżdżam dziś do Krakowa, gdzie przez dwa dni odbywać się będzie organizowany przeze mnie Kiermasz Książki i Sztuki. Osoby szczerze zaineresowane naszą ofertą zapraszam do hotelu Polonia, jutro i w niedzielę w godzinach od 11 do 19. Ponieważ miasto jest pełne ludzi i nie wiem gdzie uda się zaparkować, a rozładować książki mogę dopiero jutro rano, byłbym wdzięczny za każdą pomoc. Ponieważ mam do dyspozycji znacznie mniejszy samochód, albowiem ten duży od ponad miesiąca jest w warsztacie, zabieram ze sobą tyle ile mogę, czyli wszystkiego po trochu. Lepiej więc przyjść wcześniej niż później, jeśli oczywiście ktoś ma zamiar coś kupować.

Jak wszyscy pewnie już zauważyli wprowadziłem nową technikę sprzedaży, to znaczy staram się codziennie wrzucać tu jakiś jeden, atrakcyjny tytuł z rynku, w niewielkiej liczbie egzemplarzy. I dziś będzie tak samo. Książki te będziemy sprzedawać po cenie okładkowej.

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/zycie-codzienne-nauczycieli-w-ii-rzeczpospolitej/

---

tagi: wojna  propaganda  kaczyński  tusk  liderzy  kontent  kolportaż treści 

	gabriel-maciejewski
	13 grudnia 2024 08:36

18     2159    15 zaloguj sie by polubić