Nie będę szczegółowo relacjonował tego, co działo się na konferencji, albowiem zrobią to za mnie, dużo lepiej, inni jej uczestnicy. Ja tylko chciałbym wskazać na kilka kluczowych momentów, które najbardziej utkwiły mi w pamięci, albo takich, które zdominowały całą imprezę.

Bez wątpienia najważniejszym elementem całej imprezy był fortepian. Właściciele obiektu, zapewne wiedzeni dobrymi intencjami, wynajęli pianistkę, która grała od rana na fortepianie, stojącym w olbrzymim hallu, mieszczącym restaurację i sale konferencyjne. Wszyscy kochają muzykę, a do tego niedawno zakończył się konkurs chopinowski, tak więc nie bardzo było można protestować przeciwko temu koncertowi. No, ale nie przyjechaliśmy tam słuchać muzyki, tylko wykładów, a potem dyskutować o tym, co usłyszeliśmy w czasie konferencji. Ja zaś miałem jeszcze dodatkowo zrobić wywiady z wykładowcami. Nie wiem jak wyszły te wywiady, albowiem wieczorem, w sobotę, koncert zaczął się w połowie jednego z nich, a próba przesunięcia go o kilkanaście minut o mało nie zakończyła się tragicznie. Michał co prawda załatwił, że przerwa będzie, ale panowie z obsługi postanowili przesunąć fortepian, tak, by nam nie przeszkadzał i grał w głębi hallu. Ten, jak zaznaczyłem, jest olbrzymi a przesuwany fortepian wydaje charakterystyczne dźwięki. Zamiast koncertu więc, słuchaliśmy skrzypienia fortepianowych nóg po posadzce. O mało nie doszło do awantury. Następnego dnia, koncert zaczął się przy śniadaniu, ale było przynajmniej widno i mogliśmy przenieść się gdzie indziej, do miejsca gdzie kultura wysoka nie docierała z taką intensywnością.

Wykłady, zupełnie poza moją świadomością, choć ja je przecież planowałem, ułożyły się w pewien spójny cykl, a przynajmniej takie wrażenie odnieśli niektórzy uczestnicy. Już po pierwszym wykładzie, wygłoszonym przez prof. Marka Słonia, usłyszałem, że konferencja jest super i chyba jest najlepsza z dotychczasowych.

Nie zamierzam uciekać od ocen poszczególnych wystąpień, powiem więc wprost, które podobało mi się najbardziej. Mam nadzieję, że nikt nie będzie czuł się urażony, bo wszystkie wystąpienia były bardzo dobre. Otóż moim zdaniem najlepszy był wykład Rafała Czerniaka. No, ale to moje subiektywne wrażenie, wynikające być może z tego, że bardzo lubię tę epokę i postaci, które ją kształtowały. Podkreślę więc, że każdy z wykładowców został nagrodzony aplauzem i wszyscy byli świetni.

W kuluarach wywiązała się w pewnym momencie dyskusja na temat sprzedaży książek oraz dystrybucji tych książek przez wydawnictwa naukowe. Nie będę zdradzał, z kim na ten temat dyskutowałem, ale wnioski wyciągnęliśmy niewesołe. Moje wnioski były jednak zdecydowanie bardziej niewesołe, do czego się jednak nie przyznałem. Oto mamy treści, które interesują wiele osób, gotowych płacić za ich wysłuchanie. Treści te powinny być powszechnie dostępne, ale z jakichś niezrozumiałych powodów nie są. Nie są, albowiem wydawcy nie widzą powodu, by je dystrybuować. Uważają przy tym, że im trudniej dotrzeć do ważnych i ciekawych treści tym dla nich lepiej. Argumentem przemawiającym za tą polityką ma być rzekomo niemożność zrozumienia przez czytelników owych treści. Nie wiem czego nie mogliby zrozumieć nasi czytelnicy, którzy są albo ludźmi wolnych zawodów, albo urzędnikami lub biznesmenami, w większości dobrze wykształconymi? Czego Państwo mogliby nie zrozumieć z treści, które wydawnictwa naukowe upychają na pawlaczu? No właśnie…

Przychodzą jednak momenty, kiedy owe ukryte treści, a także metoda, jaka została zastosowana przy ich publikacji służą jako dość perfidne narzędzie cenzury. Oto w niektórych momentach pada argument – pańska publikacja nie trzyma standardów naukowych. My ten argument doskonale znamy. Jak publikacje powstające poza akademią mają trzymać standardy naukowe i przede wszystkim po co? To jedna kwestia. Druga – nawet gdyby autorzy chcieli je utrzymać, nie mają się za bardzo na czym wzorować, albowiem ważnych książek naukowych nie ma w obiegu. Są wydawane w niskich nakładach, wręcz ukrywane, a ich treść służy za narzędzie psychologicznego szantażu czytelnika. Proces zaś wydawniczy służy za narzędzie psychologicznego szantażu autora. Który nie ma żadnego prawa głosu w trakcie, kiedy jego książka przygotowywana jest do druku. Jeśli nie można więc korzystać swobodnie z dobrych wzorów, nie można dyskutować o tychże wzorów zastosowaniu, które nie zawsze ma sens, albowiem grupy czytelników rzeczywiście różnią się między sobą, trudno uznać argument o nienaukowości niektórych książek za zasadny. No, ale jest on podnoszony. Czemu służy ta obłąkana sytuacja? Myślę, że podnoszeniu samooceny i zwiększaniu władzy pośredników zajmujących się kolportażem treści powstających z zastosowaniem warsztatu naukowego. Piszę celowo – pośredników – albowiem do tego sprowadza się w istocie rola recenzentów, wydawców, a także ludzi rozdzielających pieniądze na publikacje naukowe.

Jak więc udostępniać i sprzedawać książki naukowe ludziom, którzy chcą je czytać, a nie chcą uporczywie uwierzyć w to, że rynek musi być nasycony samym, przepraszam za wyrażenie, beletrystycznym szajsem? Niebawem postaram się raz jeszcze udowodnić, że można takie sztuki wykonywać. Nie wiem tylko czy wydawcy sprzedadzą mi książki, które chce umieścić w naszym sklepie. Zobaczymy.

Na konferencję jechałem w bardzo ponurym nastroju. No, ale sama impreza znacznie poprawiła mi humor i chyba zabiorę się za organizowanie kolejnej. Myślałem o wrześniu przyszłego roku, ale sądzę, że czerwiec będzie jednak lepszy. Tak, jak wspominałem w rozmowach kuluarowych w grę wchodzą lokacje wielkopolskie. No chyba, że coś mi się przestawi w głowie. Jasne jest, że wybór takiego miejsca jak Kazimierz, mimo wszystkich jego uroków, był błędem. Nie można było przesunąć konferencji na cieplejsze miesiące, kiedy nie było lockdownu, albowiem ceny poza sezonem bardzo różniły się od tych w sezonie. Choć przecież w Kazimierzu sezon trwa tak naprawdę cały rok. Muszę znaleźć taki obiekt, który będzie trzymał wysokie standardy, a jednocześnie nie będzie tak bardzo popularny wśród turystów. Będziemy też chyba musieli ograniczyć ilość uczestników, albowiem bardzo wiele osób, nawet tych, które zapisywały się w ostatnich tygodniach zrezygnowały z uczestnictwa z niewiadomych przyczyn. Tak więc, przy następnej konferencji ilość miejsc będzie ograniczona.

Na koniec, raz jeszcze chciałbym podziękować wszystkim Państwu za przybycie, za cierpliwość, wytrwałość i wiarę w to, że wszystko się uda.

 

https://patronite.pl/Coryllus?podglad-autora

---

tagi: książki  sprzedaż  promocja  konferencja  kultura wysoka 

	gabriel-maciejewski
	25 października 2021 09:19

36     3669    14 zaloguj sie by polubić