Miałem pisać o czymś innym, ale zauważyłem, że Bronisław Wildstein napisał nową książkę, która ma wręcz fantastyczną okładkę, a zapewne i nielichą treść. Ja jednak czytał jej nie będę. Książka ta nosi tytuł, jakże zaskakujący „Wobec wojny, zarazy i nicości”.

Jak to już wskazał prezes Kaczyński, opozycja ma wyraźną przewagę narracyjną nad obozem rządzącym, zwanym też czasem obozem patriotycznym. Dlaczego tak się dzieje próbujemy tu tłumaczyć całkowicie bezskutecznie. Uważam jednak, że warto podejmować kolejne próby, bo jeśli tego nie zrobimy, nie będziemy mogli potem powiedzieć – a nie mówiłem?!

Na początek jednak wyjaśnię dlaczego głosuję na PiS mimo bardzo krytycznego stosunku do poczynać promocyjnych tej partii. Otóż dlatego, że oni przynajmniej starają się robić jakąś promocję i otwierają publiczną dyskusję, nie wymagając przy tym mafijnej lojalności wobec jej głównych uczestników. Fakt, że prowadzą tę dyskusję głównie ze swoimi najgorszymi wrogami, którzy wprost zapowiadają ich zniszczenia, ale jest tam wystarczająco dużo miejsca, żeby produkować swoje treści. Z chwilą kiedy do władzy dojdzie opozycja, nie będzie miejsca na nic. Ludzie tacy jak Wildstein zaczną znów jeździć po salkach katechetycznych i tam nauczać przy kaganku, wespół z prof. Zybertowiczem. I będą się złościć, że miejscowi nie chcą im zwracać kosztów podróży. My sobie oczywiście znajdziemy jakąś niszę, albowiem mówimy językiem kompletnie niezrozumiałym dla jednych i drugich. Politycznie jednak będzie fatalnie i co do tego łudzić się nie należy. Tak jak nie należy się łudzić, że ktokolwiek z PiS wyciągnie rękę do jakiegokolwiek niezależnego autora. To jest niemożliwe, albowiem takie posunięcie unieważnia wszystkich najważniejszych pisowskich myślicieli. Z kolei ich obecność – czego zdaje się nie rozumieć prezes – wyklucza propagandową przewagę nad opozycją. Ta bowiem ma lepsze wytrychy do serc. No i media, które nawet kłamiąc w żywe oczy osiągają wcale nie najgorsze wyniki. Przypomnę o co chodzi w tych wyborach – o większość bezwzględną. Jeśli PiS tego nie osiągnie, może się szykować na śmierć. Ta nie nastąpi zapewne od razu, ale nastąpi na pewno, albowiem nikt nie będzie chciał słuchać ludzi, którzy obiecują, realizują szczegółowe projekty, ale nie potrafią uzyskać istotnej przewagi w wyborach. Na to rozczarowanie powinni się przede wszystkim przygotować ludzie z młodego pokolenia, którzy zaangażowali się w działalność PiS serio, tacy jak pan Kłeczek i pan Bochenek. Bo dla nich nie będzie litości w razie zwycięstwa KO. A to na nich powinien przede wszystkim postawić prezes. Tymczasem telewizja zwana „pisoską”, pełna jest Bronisława Wildsteina i jego przemyśleń, zaraz za nim idzie Marcin Wolski, Stanisław Janecki i cała reszta, a wszystko to okraszone kokieteryjną Magdą Ogórek i tajemniczą Dorotą Łosiewicz. Powtórzę raz jeszcze – nie można zyskać przewagi nad przeciwnikiem używając tych samych co on narzędzi, tylko gorzej. Tym złudzeniem jednak karmi się cały zespół ludzi kojarzonych z pisowską propagandą.

Zgaduję w ciemno, że są tam ludzie, którzy wierzą, że można załatwić Wildsteinowi Nobla. I pewnie o tym marzą, albowiem ich najważniejszym celem i sensem życia jest zastąpienie Michnika i jego zespołu, zastąpienie dosłowne. To zaś oznacza, że ludzie ci, za pomocą tych samych narzędzi, co Michnik chcą sprawować władzę nad Polakami, którzy względem nich powinni się zachowywać pokornie i z należytym respektem. To pragnienie wyłazi z nich za każdym razem jak pokażą się publicznie. Nie ma takiego truizmu i absurdu, który nie zostałby wyemitowany w programach prowadzonych przez Bronisława Wildsteina i zaproszonych przez niego gości.

To są sprawy znane, na które nie ma siły, albowiem sukces grup posiadających wpływy w PiS jest ważniejszy niż sukces samej partii. Ta bowiem ma charakter masowy i obiecuje awanse jakimś przypadkowym działaczom, czy dziennikarzom takim jak Kłeczek. To się nie podoba tym, którzy od zawsze są w partii i uważają, że bez nich ta organizacja nie będzie istnieć. Będzie. Jest dokładnie na odwrót – to opierając się na nich ona przestanie istnieć. I zmiana tego sposobu myślenia jest konieczna natychmiast. Powtórzę – natychmiast. Sakiewicz z Marianem Kowalskim – nie. Kłeczek z Bochenkiem – tak. Wildstein – nie, Fogiel – tak.

Taka zmiana oczywiście nie nastąpi, ale miejmy nadzieję, że PiS jednak wygra te wybory i to bezwzględną większością. Jeśli je przegra, będziemy musieli utrzymywać ludzi, którzy doprowadzili do tej klęski, samym tylko swoim bezwładem intelektualnym. Bo o to chodzi, nie oszukujmy się – o starczą tępotę, której nie da się wytłumaczyć, że jej czas minął. Ja to wiem na pewno, bo wczoraj skończyłem 54 lata i zdarza mi się zapominać rzeczy bardzo oczywiste.

Do kogo wymienione tu podpory ideologii pisowskiej adresują swój przekaz? To swoich własnych wyobrażeń o wyborcach PiS. Gdyby taki Sakiewicz rozumiał cokolwiek poza obiegiem dokumentów w spółkach skarbu państwa, nie występowałby z Marianem Kowalskim. On to jednak czyni, albowiem tak jest wygodniej, a wiadomo przecież, że wyborcy są potrzebni raz na cztery lata. I niech się lepiej przyzwyczają do Mariana. A jak im się Marian nie podoba, to mają jeszcze Jakimowicza. Wszystko zaś ogarnia Magda Ogórek, dla której nie świat nie ma żadnych zagadek, Magda wie bowiem wszystko.

Proszę Państwa, Wildstein nigdy nie dostanie Nobla, ani zostanie doń nominowany. To jest jasne. Poza tym dla najbardziej ograniczonych wyborców PiS jasne jest też, że ten Nobel jest gówno wart i służy tylko do dyscyplinowania propagandystów. W PiS jednak wierzą, że kiedyś było inaczej, uczciwiej, lepiej, że żyło się pełniej, bo była prawdziwa demokracja i prawdziwa agora jak w Atenach, gdzie mogli wypowiadać się prawdziwi mędrcy. I uważają, że oni ten świat przywrócą, bo są właśnie tymi mędrcami. Myśląc w ten sposób politycy i dziennikarze PiS oddają połowę pola opozycji. Wybierają działania reaktywne, a nie ofensywne. Godzą się na chamskie kłamstwa Tuska, za jedną broń mając szyderstwo, które nie działa na 30 procent ciągle popierających KO wyborców. Żeby osiągnąć sukces musicie ludzie wstrząsnąć tamtym elektoratem. Tego zaś nie zrobicie za pomocą Wildsteina, ani za pomocą filmów takich jak „Smoleńsk”. Nie zrobicie tego za pomocą dętej publicystyki, która ma charakter synekury dla swoich. Możecie co najwyżej wystawić tego biednego Kłeczka na największe ryzyko, kiedy tamci dojdą do władzy, albo uszczkną jej choćby kawałek.

Propaganda PiS zajmuje się reklamą szaleństw opozycji, która dobrze wie, że nie ma już innego wyjścia jak łgać jawnie i na chama. Jeśli Amerykanie nie ujawnią kwitów na Smoleńsk może być różnie, a nawet jeśli ujawnią, wielu i tak pójdzie głosować na Tuska, który obiecuje kredyty mieszkaniowe za darmo. I to nikomu nie przeszkodzi. Wasze nawoływania zaś zostaną wyśmiane.

Przypomnę raz jeszcze – sukces PiS rozpoczął się od poszerzenia spektrum dyskusji o polityczne blogi. I służby mogą się łudzić, że stało się tak, albowiem załatwili nagrodę blogera roku Michalkiewiczowi w 2008. To nie jest prawda. Sukces PiS rozpoczął się, albowiem wiele bardzo bystrych i ważnych dla różnych środowisk osób mogło spokojnie wypowiadać się w sieci na ważne tematy. Takich osób, jak ś.p. Ewa Ligocka, wybitna polska matematyczka, całkowicie przez środowiska polityczne lekceważona.

To wtedy „Gazeta Polska” przestała być komicznym zbiorem felietonów pisanych przez ludzi, których nazwisk nikt nie kojarzył, a stała się jakimś takim vice Superakiem, który w miarę, jak władza PiS się powiększała zaczął przypominać produkt mediopodobny. Dziś GP zmierza wprost do tego, by zostać Wyborczą. Ktoś zapewne niebawem zainstaluje tu jakąś opozycyjną szmatę, podobną do tego czym GP była 20 lat temu. Być może sam Michnik, i będziemy mieli to samo, tylko gorzej. To bowiem jest jedyny mechanizm jaki propaganda PiS nauczyła się obsługiwać perfekcyjnie – zróbmy jak tamci, tylko gorzej. Dlaczego? Bo nasz wyborca, czytelnik, słuchacz nie zasługuje na nic lepszego. Jest niesamodzielny i słaby i my musimy mu powiedzieć jak ma się zachować wobec wojny zarazy i nicości. Dziękuję za uwagę.

---

tagi: propaganda  pis  media  wildstein  tokarczuk  literatura  wybory  nobel 

	gabriel-maciejewski
	28 lutego 2023 09:26

35     2729    12 zaloguj sie by polubić