Wczoraj dowiedziałem się, że Empik zamierza stworzyć nową sieć sklepów z książkami. Mają to być podobno małe, kameralne księgarnie, gdzie zmęczony wielką powierzchnią tradycyjnego Empiku oraz jego światową ofertą czytelnik, będzie mógł poszukać prawdziwych książek, takich wiecie, z duszą. Jeśli to prawda to znaczy, że przed nami ostateczny koniec księgarstwa w tradycyjnym rozumieniu. Nie przetrwa nikt, a państwo wbije ostatni gwóźdź do tej trumny dystrybuując podręczniki przez szkoły i urzędy.

Jeśli wyjdziemy z założenia podstawowego, to znaczy, że literatura to propaganda dystrybuowana przez przygotowane dla tego specyficznego rodzaju propagandy kanały, to znaczy, że jesteśmy o krok od wprowadzenia cenzury i od dwa kroki od regulacji dotyczących dystrybucji, a być może także przydziałów papieru. Nie może być inaczej, albowiem nie można utrzymać wysokiej sprzedaży tłoczonej przez Empik i jego mutacje pulpy tak po prostu. Nikt jej nie weźmie do ręki, a skoro nie będzie można utrzymać sprzedaży, to trzeba będzie ludzi zmusić do tego, by kupowali. To się nie odbędzie łatwo, bo potrzeba do tego wyhodować specyficznego odbiorcę. To zajmie ze dwie dekady, ale wszyscy współcześni autorzy się do tego projektu przyłączą, bo im się będzie zdawać, że tworzą czytelników dla siebie. To nie będzie prawda, już nie jest, ale wyjaśnić się tego nikomu nie da. Jeśli bowiem ktoś dostaje gotowe pieniądze za nic, nie ma siły, by przemówić mu do rozumu.

Proces wychowywania nowego czytelnika już się zaczął. Nikt tego nie widzi, ale on się zaczął od degradacji autorów. To ważniejsze niż degradacja dystrybutorów, bo nad nimi nikt nie będzie się litował. Kto bowiem, prócz mnie ma się przejąć losem jakichś tam sklepikarzy?

Na czym polega degradacja autorów? Na obniżeniu rangi ich pracy. To się robi poprzez dotację. Biedny, a nawet i bogaty autor, pisze książkę i chce mieć swoje pięć minut sławy, ale wydawca publikuje jego książkę za darowane pieniądze. I rzeczywiście jest trochę tej sławy, ale ona trwa pół sekundy, potem wydawca zaczyna się martwić o powierzchnię magazynową i książka w cenie druku, albo lekko zawyżonej, trafia do krakowskiego dyskontu Bonito, gdzie także leży, choć jest elegancko wydana. Nikt nie kupi bowiem luksusowej książki za 15 złotych, bo będzie czuł się oszukany. To jest sprzedażowy kolaps. Ludzie, którzy chcą kupować książki, nie będą się zastanawiać czy wydać 15 czy 35 złotych, a ci, którzy ich nie kupują, nie kupią także tej przecenionej. Na rynku zostaje zdegradowany autor, który jakoś próbuje tłumaczyć się w swoim środowisku i wśród zaprzyjaźnionych plemion, że oto wydał książkę i ona nie dość, że jest fajna, to jeszcze ładnie wydana. No, ale ktoś z tego towarzystwa zagląda na allegro i sprawdza cenę – aha – mówi, to ty jesteś tym pisarzem za 12, 90? Tak to z grubsza wygląda.

Zatkana dystrybucja, zdegradowani autorzy, zbankrutowani księgarze i oszukani czytelnicy. Kto na tym zyskuje? Teoretycznie wielkie sieci, ale dobrze wszyscy wiecie, że nie chodzi o pieniądze, nie chodzi nawet o umysły i władzę nad nimi. To jest wojna o serca i te resztki szlachetności, które w nich pozostały. Dlatego wczoraj, chowając w kieszeń wszystkie dawne urazy i animozje, poszedłem do księgarni Konkret w Grodzisku Mazowieckim, żeby porozumieć się z właścicielką i umieścić tam nasze książki. No i rzeczywiście udało się. Ciekawe co z tego wyjdzie, bo może się okazać, że nic. Nie można jednak, wobec tego co dzieje się na rynku książki i wobec całkowitego niezrozumienia czym jest książka i jaka jest jej funkcja, niezrozumienia jakie zdradzają urzędnicy od kultury, odpuścić ani jednej możliwości spotkania z nowym czytelnikiem. To jest wojna, a my w tej wojnie zostaliśmy skazani na zagładę. To jest najbardziej oczywista oczywistość, ze wszystkich oczywistości.

Wielokrotnie pisaliśmy tu o ludziach nazywających siebie pisarzami, o tych dewastatorach emocji, patentowanych durniach bez elementarnych doświadczeń, którym się zdaje, że trafiają do serc czytelników. Nie zaszkodzi jednak napisać o tym jeszcze raz. To jest ekipa kreowana specjalnie, pod nadzorem jeszcze gorszych oszustów, to jest kolejna odsłona tradycji socjalistycznej i postępowej w literaturze, która się już nie ochrzania i nie kokietuje przygodami małego Soso. Wszystko co piszą jest wymierzone wprost w duszę biednego czytelnika, albowiem jest on dla nich abstraktem i nie przedstawia żadnej wartości. Wartość ma jedynie umowa zawarta z wydawcą, który pozostaje na łasce i niełasce dystrybutora.

Czy nie ma wyjścia z tego okrążenia? Moim zdaniem jest. Jeden z czytelników, bardzo zaangażowany w naszą pracę, podjął trud wyszukania sklepów na południu kraju, które mogłyby zająć się dystrybucją naszych książek. To nie będzie łatwe, jak wiecie, bo umieszczenie książek w sklepie to jedno, a ich sprzedaż to drugie. Wielu księgarzy nie da się przekonać do zrobienia lepszej ekspozycji książek, bo oni wierzą, że sprzedadzą tylko to o czym piszą media. Nie sprzedadzą, bo książka w mediach nie istnieje, pojawia tam okazyjnie, kiedy trzeba, żeby jakiś rzekomy autorytet powiedział coś o tradycyjnym antysemityzmie Polaków. Tylko ktoś bardzo nierozgarnięty może wierzyć, że oparta na czymś takim promocja da mu sukces. Trzeba więc szukać kontaktu ze sprzedawcami i przekonywać ich do nawiązania współpracy bezpośrednio z wydawcą. Sukcesu nie będzie można oglądać od razu, ale być może uda się go zobaczyć za rok lub półtora. Wielu księgarzy nie zorientuje się co się dzieje na rynku, a nawet jeśli się zorientują nic im to nie pomoże, bo, nie będą mieli żadnego sposobu na konkurencję z nową siecią. Empik dostanie wszystkie tak zwane bestsellery wcześniej i taniej niż mali sprzedawcy. Jest jeszcze jedno światełko w tunelu, które może przywrócić przytomność ludziom. Kiedy sieci uporają się już z małymi księgarniami, przyjdzie kolej na hurtownie. Propaganda nie będzie tłoczona w lud za ich pośrednictwem, Empik sam zostanie wydawcą, albo będzie na najkorzystniejszych z możliwych warunków, odbierał niewielkie ilości książek bezpośrednio od wydawców. Jeśli tak się stanie, ja z całą pewnością nie będę żałował hurtowników. Ludzie ci nie, podobnie zresztą jak większość księgarzy, nie rozumieją jednego – książka to treść. I konkurować można tylko za pomocą treści. To znaczy trzeba poszukiwać autorów, którzy odrywają się od głównego nurtu propagandy i promować ich we własnym zakresie. Nie mówcie mi, że nie ma takich autorów. Wczoraj dowiedziałem się, że w Grodzisku mieszka pani, która przetłumaczyła na hiszpański wiersza Jana Brzechwy i dostała tam za to jakąś nagrodę. Czy ktoś może o tym słyszał? Czy media o tym mówiły? W lokalnej prasie nie było chyba nic. Jest mnóstwo zdolnych ludzi, którzy piszą i rysują, trzeba im tylko dać szansę. Empik nie da im tej szansy, po to podniesie koszta produkcji. Empik zaleje nas chłamem, albo licencjami z Zachodu i się spod tego nie wygrzebiemy. To znaczy ja się wygrzebię, ale nie wiem co z resztą.

 

Tak więc od jutra, prócz tych co dotychczas, na naszej liście znajdzie się jeszcze jeden punkt sprzedaży – księgarnia Konkret w Grodzisku na deptaku. Zapraszam. Zapraszam także na stronę www.basnjakniedzwiedz.pl

---

tagi: rynek  książka  empik 

	gabriel-maciejewski
	14 lipca 2017 10:13

14     1538    3 zaloguj sie by polubić