Sytuacja typowa. 

Co do drenazu sily roboczej i wielkich karier ..... to nie ma tak jak to pisze sie w gazetach i opowiadaja w TV.

Z tego co moge zaobserwowac na irlandzkim zagajniku to kariera '' starszy pisz pan '' jak najbardziej ale nic powyzej, szklany sufit i nie przeskoczysz. 

Z malych sukcesow jedynie na uwage zasluguje praca w firmach farmaceutycznych. Czy to jako konstruktor czy CNC operator czy na lince to wszyscy pracujacy w tych zakladach to elita w Irlandi. Zarobki w tych firmach sa duzo powzej irlandzkiej sredniej. Dostac sie do takiej firmy, szczegolnie teraz jest bardzo trudno.

I teraz wezmy przyklad '' Rysia'' pracuje jako operator CNC w duzej firmie farmaceutycznej w Limeryck. 15 lat w jednej firmie. Mieszkanie w irlandi splacone, nowka samochod, zona i corka, co niedziela w kosciele.

Pracujac w tej firmie ma dostep do informacji jakie maszyny CNC beda wyprzedawane. Kilka takich obrabiarek CNC co roku odkupowane od firmy i wysyla do Polski, wlasna firma ze szwagrem w Polsce i zadowolenie ze swojego malego sukcesu.

Ale wiekszosc z przyjezdych to ciezko pracujacy ..... 

Tekst tak gęsty od treści, że niektóre zdania czytałem 3 razy. Dodatkową korzyścią pozbycia się kompleksów przez ludy Europy wschodniej, czyli po prostu Polskę (bo reszta do maluchy) - jest coraz szersza laicyzacja i pozbawienie ludzi wszelkiego sensu życia poza zapieprzaniem w tygodniu i przyjemnościami w weekend oraz wieczorami. No i jest tyle nowych religii, którymi można się pasjonować.

Podam przykład z IT, branży którą znam. Od dobrych 15 lat w krajach zachodniej Europy wielkie koncerny starają się korzystać masowo z taniej siły roboczej pochodzącej z Indii. Bo jednostkowo to jest ułamek kosztu pracownika z Europy. Okazuje się jednak zawsze, że co z tego, że dniówka jest 2x niższa, skoro projekt trwa 3x dłużej, więc nie dość, że jest opóźniony, to jeszcze więcej kosztuje. Wtedy szuka się ludzi, którzy ugaszą pożar i w końcu zrobią to, co było do zrobienia. Przyjeżdżają oni często z Polski, bo są dobrzy, a do tego też trochę tańsi niż ci z Niemiec albo Skandynawii. Potem następuje chwilowe otrzeźwienie po stronie klienta i wymienia zespół na tych samych albo podobnych ludzi, który rozumieją co się do nich mówi i pracują samodzielnie.

To trwa jakiś czas, aż przyjdzie kolejny nowy menedżer po stronie klienta, pokaże ładną prezentację zarządowi, na której dzienna stawka kolegów z dalekiej krainy jest taka atrakcyjna, że aż im się znowu dolary oszczędności w oczach zapalają. I sytuacja powtarza się od nowa. Sam takich 2-3 letnich fal widziałem już kilka i tak to się kręci.

Wnioski z tego mam dwa. Pierwszy to taki, że mieszanie różnych kultur na siłę niestety nie działa, choćby nie wiem jak było to atrakcyjne finansowo na pierwszy rzut oka. A ofiarą padają tego jak zwykle szeregowi pracownicy po obu stronach, przy czym najbardziej żal tych z daleka, bo oni stawiani są ścianą w sytuacji, która z definicji ich przerasta, a szef stoi z pałką nad głową. Do tego konkurencja wewnętrzna jest mordercza i na miejsce jednego czeka już 5 innych.

Drugi wniosek to taki, że polscy pracownicy umysłowi (przynajmniej w IT) są realnie cenieni w Europie Zachodniej i jest to (jak Pan napisał) zasługą systemu edukacji, który jeszcze 20 lat temu jakoś działał oraz tego, że obecne pokolenie 30-40 latków potrafi zapieprzać. Bo to nowe już nieee. Oni pytają tylko o miejsca parkingowe. Także z tym kryzysem muszą się też spieszyć, za 10 lat może już i tutaj nie być komu pracować. Zostaną tylko pozbawieni kompleksów.

Jest jeszcze kierunek Bruksela i nie wiem czy się cieszyć czy nie, że aktor Olgierd Łukaszewicz startuje z ostatniego miejsca Wiosenki Biedronia do PE. Pojedzie tam to będzie robił nam wbrew, a może lepiej by został tutaj, bo nie jest już prezesem ZASPu. :) Ciągle jakieś dylematy. 

Ludzie często miewają nadzieje na lepsze jutro, ale zawsze działa sprzężenie zwrotne i po pewnym czasie następuje weryfikacja oczekiwań.

Jeżdżąc po kraju po roku 89 można było zauważyć, że nadzieje wśród ludzi były spore, które dokumentowało np. zachowanie robotników przy prostych pracach, które widać było z okien samochodu. Faceci kopali dziurę w ziemi lub rów i wszyscy machali łopatami. Po jakimś czasie nadzieje społeczeństwa zostały zweryfikowane i dzisiaj oglądamy to co za komuny, czyli jeden kopie, a trzech ćmiąc papierosy przygląda się temu zajętemu pracą.

Dorzuciłbym jeszcze opinię syna o programach pisanych przez Hindusów, bo jakiś czas zajęty był ich weryfikowaniem. Nie dość, że pisali nieefektywnie, to jeszcze bardzo niestandardowo, więc uznanie ich produktu jako skończony nie wchodziło w rachubę. W tym celu szefostwo zatrudniło Ukraińców w trybie pracy zdalnej.

Co do jakości obecnego nauczania w Polsce w zakresie IT to powiedział, że na studiach nie nauczył się nic ciekawego, no może trochę z historii informatyki i programowania. Pracował od drugiego roku studiów i ledwo udało się go namówić do zrobienia licencjatu. Więcej ustępstw nie chciał poczynić, bo uważał że to strata czasu i pieniędzy. Napisał licencjat w Clojure i miał sporo z tym kłopotu, bo język ten w zarysach był znany tylko jednej doktor, która zgodziła się być promotorem.

miało być: że wiedząc co spotka w Polsce żołnierzy Sił Zbrojnych na Zachodzie

Gdybyż tylko państwo nie rozumiało po co istnieje, a tu jeszcze obywatele nie rozumieją, po co im państwo.

dokładnie tak to wygląda

Nie wiem czy chodzi tylko o nadzieje na lepsze jutro. 

Czasami po prostu tak sie potocza sprawy. W moim otoczeniu jest kilka rodzin polskich, ktore przybyly tu na kontrakty Philip Morris.  Oni maja taka metode, ze kusza pracownika - wraz z rodzina, rzecz jasna, zeby nie bylo - wieloma "luksusami": szukaja mieszkania, organizuja transport mebli, zalatwiaja wszystkie pierwsze formalnosci zwiazane z pobytem. Pomagaja w zapisach dzieci do szkoly, itd. Mozna odmowic tylko raz takiej relokacji (znam czlowieka, ktory po drugiej odmowie - chcieli go z rodzina do Kazachstanu wyslac- wylecial z firmy) Ludziska sie na to decyduja, sa praktycznie wlasnoscia firmy, bo za te wszystkie "avantages" glupio  odmawiac..Tyraja wiec ci ludzie po godzinach, a po paru latach firma zrobila reorganizacje i wszystkich w zasadzie Polakow zwolnila (na ich miejsce maja tanszych Kazachow czy kogos jeszcze). Jeden tylko w pore sie polapal i zawczasu do Krakowa z rodzina wrocil. Inni na bezrobociu juz drugi rok -przez lata zwiazani z jedna firma nie potrafia odnalezc sie na obcym rynku, gdzie jezykiem nie jest angielski. Przystosowywanie sie od poczatku do tutejszego systemu (kanton francuskojezyczny) kosztuje ich troche.. Tak, ze roznie to z tymi blyskotliwymi karierami i poszukiwaniem lepszego zycia bywa.

"To jest drenaż, a ten może być prowadzony, tylko wtedy kiedy państwo nie rozumie po co istnieje. Nasze zaś wyraźnie tego nie rozumie."

To jest wlasnie problem, bo nawet profesor Andrzej Nowak stwierdzil nawet kiedys podczas publicznego spotkania, ze "Polska jest po to zeby byla".

Bylo to chyba podczas tej dyskusji zatytulowanej "Jak z tego wyjsc", z udzialem naszego gospodarza, Toyaha, i chyba Grzegorza Brauna.

Jesli chodzi o tych z Morrisa to oni uwazaja sie za crème de la crème, jak najbardziej wyspecjalizowani.  Ich przyjazd do Szwajcarii to byla dla nich nobilitacja. Tylko ze ich tez zamieniaja na tanszych.

I to jest naturalny proces, który dotyczy większości branż. Czy to w księgowosci, czy w IT czy w montowniach części nas zamienią na Ukraińców, a ich na Kazachów. Napędzane jest to redukcją kosztów, a jedyną granicą może być akceptowalna jakość pracy. Tyle, że ona jest możliwa do oceny dużo później niż stawka.

Czyli "przeżuwają i wypluwają". Globalizacja "korporacyjna".

Witam, ja słyszałem, że tych ludzi często stać tylko na wynajęcie pokoiku w skrajnych warunkach. Trzeba dorobić do tego etos, bo bez tego trudno było by wszystko znieść.

Polacy mają robić "błyskotliwe kariery za granicą" a do Polski a od lat 80-tych zjeżdżają się potomkowie staliniątek. Jak na przykład Adrianek Zandberg, Tyrmand Junior , absolwentka "literaturoznawstwa na Sorbonie" pani Anna Smolar córka Aleksandra Smolara ( on też robił "błyskotliwą karierę zagraniczną"), obecnie wybitna postać w rejonach reżyserowania sztuk teatralnych. Zjechał także z emigracji Broniatowski junior, co to jego tatko dowodził specjalną grupą operacyjną MBP na Mazowszu w roku 1945 oczywiście przeciwko "polskim faszystowskim bandom". Powrócił z wygnania w Kanadzie profesor Abrahamer Grabowski aby zrobić karierę w "nowej szkole historii Holocaustu". 

I to są "fundamenty elit "eksperckich" III RP. I to oni są wysłani na odcinek "kreowania kryzysów w Polsce". I dla nich są tutaj "kariery", oferty" i "dotacje". Żeby mogli spokojnie egzystować na eleganckim poziomie "od kryzysu do kryzysu" nad Wisłą.
I oczywiście mogliby rozwinąć skrzydła w dziedzinie kreowania kryzysów , gdyby pozwolono na przyjazd z Zachodu uchodźców. A tak, to na razie muszą się posiłkować nauczycielami. 
 

Ja sie na tym nie znam, nigdy nie postala w mojej glowie mysl o pracy w korporacji, za zadne pieniadze. Ale mam znajomych. Posciagano ich tutaj z polskich oddzialow Philip Morris, chyba glownie z Krakowa. Najpierw zyli sobie dostatnio, z wyzszymi niz szwajcarskie, pensjami,  obracali sie glownie w swoim srodowisku - robota calymi dniami, w weekendy czeste  szkolenia, wyjazdy, kursy, jakies zajecia dla "zon w domu", bonusy, sale sportowe. (tylko dla rodziny cos czasu nie bylo.)

I nagle koniec. Proces przystosowywania sie do szwajcarskich normalnych warunkow byl trudny. Trzeba bylo na gwalt uczyc sie jezyka, odwiedzac wszystkie instytucje zwiazane z bezrobociem. Dla niektorych depresja gotowa. Ale inni nawet sie pozbierali.

Pierwszy raz zetnelam sie z zonami tych panow z korporacji przy okazji zaprowadzenia mojej wowczas trzyletniej corki do polskiej szkolki przy parafii. Rozmowy pan (miejsce dosc oddalone od centrum, wiec te godzine i pol  trzeba bylo na dzeci przeczekac) toczyly sie wokol tematu: "kupilismy dom",  "no cos ty? wynajmujecie?", "ile metrow" - ogolnie rzecz biorac, przechwalanie sie stanem posiadania i czyj maz gdzie i na jakim stanowisku. No a teraz wszyscy staja na glowie, bo te rozne luksusy trzeba splacac. I to nie "u siebie".

Wydaje mi sie ze tu nie chodzi o indywidualne przypadki (oczywiscie ze jest cala masa zadowolonych i spelnionych), lecz by zdawac sobie sprawe z procesow i mechanizmow tych "wedrowek ludow", co za tym stoi.

" W skali wyborów prywatnych mamy do czynienia z próbą wyprowadzenia wszystkiego co ma jakąkolwiek wartość ze strefy, która ma być objęta kryzysem i przechowania tego w depozycie do lepszych czasów."

Problem w tym, że Polska już od dawna jest strefą objętą kryzysem i ten właśnie kryzys jest powodem ucieczki ludzi na emigrację. Nie znam nikogo kto by z przyjemnością wyjechał za granicę do pracy, a potem był z tego jeszcze zadowolony, że musi żyć tam zamiast w Polsce, to jest niestety przymus.

Tylko,że Henryk przyjął katolicyzm,a ten wstąpił do partii z pogranicza satanizmu.

Ciekawe ze gazownia "zapomniala" wspomniec chociazby o sprawie Ewy Michalak.

Albo chociaz nadmienili jak takie poszukianie "kariery" moze sie skonczyc. Tutaj tez.

Niech napisza ilu Polakom pozwolono zajac funkcje kierownicze wysokiego szczebla w miedzynarodowych korporacjach kapitalu zagranicznego. To mogloby byc pouczajace.

Nie napiszą, przecież powstanie wybiórczej było za pieniądze zagranicznego szefa, jak i teraz już oficjalnie nie polski szef ma udziały w agorze i kiedy będzie trzeba, będzie dalej finansował ten burdel. W sumie to dość logiczne: zagraniczna kasa - zagraniczny szef, tylko jakoś gazownikom nie przejdzie przez gardło dalszy ciąg tej logiki, czyli zagraniczny interes.

W Jukeju Polak, który pamięta o swoich korzeniach, nie pozbędzie się akcentu, co w przypadku większości dorosłych ludzi jest niemożliwe, zawsze będzie człowiekiem II kategorii, bez względu na to jakim talentem czy tupetem będzie dysponował i jakimi zasługami dla korony się popisze. Czyba, że wyrwie korzenie i będzie udawał z poprawnym akcentem, bo uczył się angielskiego od dziecka, że w papierach ma Richard Smith, a nie Rysiek Kowalski. 

Tutaj też są obywatele I kategorii, nad prawem, z legitymacją mafii urzędniczo-polityczno-nadzorczej, którym się wydaje, że reszta to jakieś tam "bydło".

Ale dla Polski zawsze jesteśmy tu pierwszymi synami i córkami.